Het ontstaan van Hello Hedwig
Als klein meisje van Vijf jaar, kwam ik erachter dat ik anders was.
Nu noem ik mezelf een vrouw met een kanaaltje meer.
Het besef
Hallo, mijn naam is Hedwig en ik ben 11 minuten over 11 op 11 oktober 1970 geboren te Maastricht. Tot mijn twaalfde levensjaar heb ik in Gronsveld gewoond en erna verhuist naar Maastricht. Sinds mijn vijfde levensjaar wist ik dat ik anders was dan de mensen om mij heen, ik heb het heel lang bewust weten te verbergen.
Als kind was ik niet geconcentreerd, snel afgeleid door mijn gidsen en door continu stemmen te horen, vaak moe, vooral in drukke ruimtes kon ik zo slapen. Ik dacht dat mijn gave/helderziendheid normaal was, maar hoe ouder ik werd, hoe meer onbegrip ik hierdoor ondervond en er ook veel mee werd gepest.
​
Mijn vader was er altijd en geloofde er ook in, mijn moeder was wat sceptisch, maar ze besefte toch dat ik situaties/ gebeurtenissen niet kon weten en toch uitkwamen. Nu staat ze geheel achter mij en zo ook mijn broer.
​
Als medium heb je een eenzaam bestaan, je voelt je een zeester op de bodem van de oceaan. Ik kan mij echt inleven in mensen die bijvoorbeeld transgender zijn en uit de kast willen komen. Je wordt toch anders bekeken, ze zijn angstig dat wanneer je bij ze staat, je alles ziet of doorkrijgt of het tegenover gestelde, ze willen alles weten en dan moet je vaak uitvissen, zijn ze in je leven vanwege je gave of zijn ze er echt voor je.
​
Ik wilde als gewoon persoon gezien worden: want vaak als ik met mensen ergens naar toe ging werd er altijd wel de vraag gesteld, wat zie je bij mij of zie je hier dode mensen/geesten.
​
Dit gaf mij veel verdriet, want ik wilde ook normale gesprekken en ik wilde ook mezelf zijn! Mijn voornemen werd om hier maar over te zwijgen. Dit heb ik dan ook jaren gedaan. Alleen enkele wisten het.
​
Het voordeel als medium is wel dat je precies weet wie je voor je hebt staan en dat je snelle keuzes kunt maken in wat er ook op je pad gebeurd. Je leeft eerder uit liefde voor jezelf, omdat je je snel kunt beschermen. Dat wil je ook altijd doorgeven maar soms wordt dat niet geapprecieerd. Ik kan je verzekeren als we elkaar als mens behandelen kom je heel ver.
Het onstaan
In 2007 had mijn vader pijn aan zijn schouder en het ging maar niet over. Ik zag bij hem een ontsteking in zijn schouder. Ik heb dit toen uitgetekend.
​
Toen de artsen foto's van zijn schouder hadden genomen, bleken ze iets verkeerd genomen te zijn, waarbij ze een vlek op de longen zagen die uitvergroot precies mijn tekening was. Mijn vader gaf de tekening van mij aan de longarts en zei trots, dit heeft mijn dochter voorzien, kijk maar.
Het was stil in de ruimte.
Hij werd gediagnosticeerd met asbest/longkanker.
Hij zou nog 4 mnd te leven hebben, maar ik wist dat het langer zou zijn door een gevoel wat ik kreeg. Mijn man, Aschwin van Diermen, orthomoleculair therapeut, heeft het 4 jaar weten te rekken.
In feb. 2011 kreeg ik een helderziende droom waarbij mijn vader mij vasthield met veel liefde en zei dat hij van mij hield. Die liefde was zo intens en gierde door mijn hele lijf, hij gaf mij een datum 26 september 2011. Ik ging ervan uit dat dit zijn sterfdatum zou zijn.
​
Mijn dochter Bijou werd op 15 april 2011 geboren en daar heeft hij op gewacht. Fantastisch. Alleen na de geboorte van Bijou ging mijn vader drastisch achteruit en op 26 september 2011 zat ik te lunchen met mijn vriendin en werd ik gebeld door mijn moeder. Mijn vader werd met de ambulance opgehaald, het ging niet goed. Deze dag hebben we te horen gekregen dat mijn vader zou sterven en wij moesten kiezen voor een hospice of ziekenhuis. Het werd het ziekenhuis om mijn vader gerust te stellen.
​
In deze twee mooie weken zei mijn vader tegen mij: "Hedwig, je bent geboren met een gaven, doe er wat mee, ik help je vanuit hierboven."
​
Ik heb mijn vader lange tijd gesproken maar hij heeft zijn rust nu gevonden en communiceert alleen wanneer dat nodig is of in dromen en laat zijn liedje van Vaya Con Dios: "Hey Na na na" horen als ik moet oppassen voor mensen of zoals het voorkomen van een ongeluk. Betekenis van Vaya Con Dios heb ik opgezocht: "Ga met God, het geeft je succes." Heel typerend hé.
Hello Hedwig
Op 6 oktober 2011 is mijn vader gestorven en op 11 oktober is hij gecremeerd. Dit heeft hij zo gewild, de dag dat ik geboren ben (11 oktober 1970) en de dag dat hij is afscheid van ons heeft genomen. Ik zie het meer dat hij nog op mijn verjaardag erbij wilde zijn.
Ik was sinds 2003 zelfstandig met meditatie, coaching en massages en in 2005 geslaagd als Colon Hydrotherapeut. Dit heeft ertoe geleidt dat ik in 2005 samen met mijn man, een gezondheidspraktijk voor maag-darm-lever en welvaartsziekte ben begonnen, het heet nu Innerfresh.
In 2015 kreeg ik lichamelijke klachten en in dat jaar hadden wij een detox week midden in de Ardennen georganiseerd en een journaliste was bij ons te gast. Zij hoorde van mijn personeelslid dat ik een gave had. Deze vrouw gaf niet op en bleef mij benaderen om een interview hierover te houden. Uiteindelijk pas in 2016 naar buiten gekomen met mijn gave met een artikel in de "Markant". Ik dacht toen wel, mijn vader wilde dit en heeft er alles aan gedaan om dit te laten gebeuren. Toen is het gaan stromen. Heel veel e-mailtjes en complimenten, waarbij ik in 2016 heb besloten om mijn praktijk Hello Hedwig te openen.
​
Waarom de naam?
Nou, als ik channel voor mensen zeggen ze vaak: "pfff, hallo zeg....hoe kun jij dit nou weten."
Vandaar de naam Hello Hedwig.
​
Wanneer iemand bij mij op consult komt, krijg ik op dat moment contact met hun gidsen en geef ik dit door aan mijn cliënt. Wanneer zij weg gaan, dan is het bij mij ook weg. Mensen menen vaak dat ik dan bij het volgend gesprek het nog weet, dat is niet zo.
Wanneer iemand is overleden, duurt het 7 tot 8 weken wanneer ik contact krijg. Heel soms lukt het me wel maar ik raad dit wel altijd aan.
​
Wat betreft coachen, ik zie eerder waar mensen hun obstakel zit. Mensen denken vaak wel dat ik een gezin dat uit elkaar gevallen is, geheel kan helen. Nee, dan zou ik ieder familielid individueel moeten spreken. Ik kan wel datgene doorgeven waar men aan kan werken en rust geven aan een bepaald gevoel door antwoorden uit het hiernamaals.